5η Οκτωβρίου Παγκόσμια ημέρα των εκπαιδευτικών

1. Ο εκπαιδευτικός είναι επιστήμονας και επαγγελματίας. Δεν είναι ένας εν γένει καλής προαίρεσης άνθρωπος που πάει να κάμει φύλαξη παίδων. Εργάζεται και δημιουργεί με επιστημονικές μεθοδολογίες συνισταμένη διαφορετικών επιστημονικών πεδίων που συγκροτούν τις ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ.
2. Το σχολείο είναι ο δημόσιος χώρος όπου συνέρχονται τα μέλη της σχολικής κοινότητας: και οι γονείς – και οι μαθητές – και οι δάσκαλοι. Δεν μπορεί κανένα μέλος της σχολικής κοινότητας να αγνοείται. Αν οι εκπαιδευτικοί μπορούν (και επιβάλλεται) να έχουν λόγο για την κοινωνικοπολιτισμική και οικονομική κατάσταση των μαθητών και των οικογένειών τους δεν μπορεί παρά να θεωρείται αυτονόητη η θεσμοθετημένη συνεργασία και των γονέων και των μαθητών με τους εκπαιδευτικούς.
3. Το σχολείο ως δημόσιος χώρος είναι ο χώρος της εκπαίδευσης στην ιδιότητα του πολίτη. Στην ανάδειξη των ιδιαίτερων ταλέντων των αυριανών πολιτών με όρους κοινωνικής συμμετοχής και κοινωνικής προσφοράς. Το σχολείο είναι εδώ για να ασκήσει στο έπακρον κάθε εν δυνάμει ικανότητα των μαθητών και να τους εξοικειώσει με τις γλώσσες της εμπειρίας που διασφαλίζουν την κοινωνική πρόσβαση και κάθε επινόηση εναλλακτικών διαδρομών σε μια ανοιχτή κοινωνία ανάπτυξης και δημιουργικότητας.
4. Το σχολείο είναι αυτό που δεν είναι το σπίτι μας. Το σχολείο είναι ο δημόσιος χώρος.
5. Είναι αδιανόητο να θέτουμε σκοπό της εκπαίδευσης την άσκηση στη δημοκρατική ιδιότητα του πολίτη δίχως τα σχολεία να λειτουργούν με κάθε θεσμικό μέσο και κάθε έγκριτη επιστημονική μεθοδολογία για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Το σχολείο δεν είναι ο χώρος της ηθικολογίας αλλά της μεθοδικής διερεύνησης με συγκεκριμένα εργαλεία.
6. Ο δάσκαλος είναι όπως είναι ένας χειρουργός. Απλά οι συνέπειες των επεμβάσεών του επειδή δεν είναι μόνον αποκλειστικής του ευθύνης (είναι πολυπαραγοντικές) συχνά συγκαλύπτονται από τους πολλαπλούς παράγοντες που επηρεάζουν την εκπαιδευτική διαδικασία.
7. Ο δάσκαλος αξιολογεί κάθε εκπαιδευτικό σχεδιασμό και κάθε υπεύθυνο για αυτόν Αλλά και ο δάσκαλος αξιολογείται ως προς την εξειδίκευση του εκπαιδευτικού σχεδιασμού αλλά και ως προς την επίτευξη των εξειδικευμένων στόχων που έθεσε ο ίδιος και σε συνεργασία με τα άλλα μέλη της σχολικής κοινότητας.
8. Ο δάσκαλος σε κάθε αποτυχία επίτευξης στόχων καταθέτει μια σειρά από αιτιάσεις και είναι δικαίωμά του να ζητήσει περισσότερη υποστήριξη σε συγκεκριμένους τομείς, με πλήρη αιτιολόγηση και τεκμηρίωση ούτως ώστε να επανέλθει, να ανασχεδιάσει και να επανεξετάσει τη στοχοθεσία του.

Οι δάσκαλοι μπορούν να κοιτάξουν τους πολίτες της χώρας στα μάτια μόνον όταν έχουν πλήρη επίγνωση του ρόλου τους και διαρκή συμμετοχή σε ο,τιδήποτε τους βελτιώνει επιστημονικά και επαγγελματικά. Η υποστήριξη της πολιτείας ως προς αυτό πρέπει να είναι αμέριστη.

Το αλίευσα από τον Βαγγέλη Ιντζίδη στο φατσοβιβλίο.

Περί mcsotos

Just another boring teacher

‹ Διαδικτυακά σεμινάρια: μια νέα υπηρεσία ενημέρωσης από το Saferinternet.gr

Δημιουργώντας κόμικ με το Photoscape ›

Αναρτήθηκε στις Απόψεις, Εκπαίδευση, Παγκόσμια ημέρα