Τις τελευταίες μέρες ξεκίνησε μία «συζήτηση» από ένα κανιβαλικό άρθρο για την πληροφορική στην εκπαίδευση.
Στην νέα μεταρρύθμιση που εξαγγέλθηκε σήμερα από την υπουργό Παιδείας διαπιστώνει κανείς ότι η πληροφορική δεν έχει την τιμητική της. Και κατά την γνώμη μου με τον τρόπο που διδασκόταν καλώς δεν την έχει.
Θα μου πεις τώρα θα ήθελες να μπει στην θέση της, έτσι για να σου φύγει το απωθημένο, η «Σεξουαλική αγωγή»; Όχι. Αλλά η «ψηφιακή αγωγή» δεν θα με χαλούσε. Η «Διαδικτυακή αγωγή» δεν θα με χαλούσε επίσης.
Μερικοί εστίασαν στο γνωστικό αντικείμενο της πληροφορικής λανθασμένα, κατά τη γνώμη μου, μια και οι ίδιες διδακτικές δυσμορφίες παρατηρούνται και στη διδακτική και άλλων γνωστικών αντικείμενων.Αλιεύοντας στο διαδίκτυο ο Παναγιώτης διατυπώνει την παρακάτω άποψη που την προσυπογράφω
… Ας φτιάξουμε κάποια στιγμή ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν θα έχει στόχο να καλύψει τις εργασιακές ανάγκες των εκπαιδευτικών, ούτε τις ανασφάλειες και τις ψυχώσεις των γονιών, αλλά να εφοδιάσει τα παιδιά να γίνουν υγιείς, ευτυχισμένοι και δημιουργικοί άνθρωποι και πολίτες.
… vrypan
Η Μαριάννα από την μακρινή Φινλανδία προσθέτει το δικό της λιθαράκι στο ιστολόγιό της…
Kαι όπου οι εκπαιδευτικές αλλαγές βασίζονται στην εκπαιδευτική έρευνα, γιατί η εκπαίδευση θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως επιστήμη και όχι ως χώρος όπου οι πολιτικές βιάζονται για να εφαρμοστούν, όπου οι απόψεις διαστρεβλώνονται για να θεωρηθούν επιτυχημένες οι εφαρμογές.
Κόσμος πάει κι έρχεται στη βόρεια χώρα και ψάχνει να βρει το γιατί… Για να δούμε τι ανακάλυψε το BBC…
Vodpod videos no longer available.
Τι σχέση έχει αυτό το σύστημα με το δικό μας , μην κάνετε όνειρα δεν μπορούμε να τους φτάσουμε είμαστε καταδικασμένοι και εμείς και τα παιδιά μας.
@Δέσποινα, καταδικασμένος είναι αυτός που θεωρεί τον εαυτό του τελειωμένο…
Μαριάννα είμαι απογοητευμένη και ναι ειλικρινά θεωρώ ότι δεν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει κάτι στην παιδεία.
Συνάδελφοι, ακριβώς τα ίδια είδαμε κι εμείς πριν από 2 εβδομάδες όταν επισκεφτήκαμε σχολεία στο Ελσίνκι.
Το βίντεο δεν είναι βιτρίνα. Είναι η πραγματικότητα.
Πολύ απλά: υπάρχει εμπιστοσύνη και κυρίως ο φορολογούμενος βλέπει πού πάνε τα λεφτά του.
Στην παιδεία των παιδιών του και σε βασικές υποδομές.
Γίνονται όμως. Δε μένουν στα λόγια. Υπάρχει διακομματική συναίνεση.
Το περιθωριακό σχολείο το δικό τους ήταν ίσως το καλύτερο ιδιωτικό δικό μας.
Περαστικά μας….
Κλαίω… είμαι καθηγήτρια και κλαίω… και εγώ ονειρεύομαι κάτι τέτοιο για εμένα κ τους μαθητές μου…. εις μάτην εδώ βέβαια… τι να λεμε…..
@caterina cristina θεωρώ ότι είναι αργά για δάκρυα. Ιδού πεδίο «λόξης» λαμπρό. Τόλμησε… Θα σε ευγνωμονούν οι μαθητές σου. Κάνω project και πολλά άλλα από το 1986 και το απολαμβάνουν οι μαθητές μου.