Αγαπητό στέλεχος της εκπαίδευσης, πρόεδρε της σχολικής επιτροπής, … όταν μιλάμε σήμερα για εκπαιδευτική τεχνολογία σε καμιά περίπτωση δεν αναφερόμαστε στο κοντύλι.
Το «κοντύλι» ανακαλύφθηκε το 1860, με άλλα λόγια πριν 150 χρόνια. Ακόμα και οι φοβεροί(;) τελευταία διαδραστικοί πίνακες πρωτοεμφανίστηκαν πριν 11 χρόνια.
Καθημερινά οι μαθητές έχουν στη διάθεσή τους εκπληκτικά εργαλεία και τα αξιοποιούν. Όσο κι αν προσπαθείς να εκπαραθυρώσεις την τεχνολογία από το σχολείο, την βρίσκεις μπροστά σου. Βάψε όσα κάγκελα θες. Καθυστέρησε όσο μπορείς την είσοδο της τεχνολογίας στην περιφέρειά σου, στο σχολείο σου. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μεγαλώνεις το χάσμα. Να μεγαλώνεις ένα χάσμα την ίδια ώρα που συνάδελφοι σου το γεφυρώνουν. Τώρα γιατί είσαι στέλεχος; Μάλλον γιατί πήρες κάποιο μεταπτυχιακό, φοίτησες στο διδασκαλείο(*) και τα πας άριστα με τους αιρετούς.
Η εξέλιξη της εκπαιδευτικής τεχνολογίας. Ένα ενδιαφέρον interactive Infographic.
(*) Οι επιπλέον σπουδές όπως η διετής εκπαιδευτική άδεια για τη φοίτηση στο διδασκαλείο και οι ανάλογες μεταπτυχιακές και διδακτορικές εκπαιδευτικές άδειες θα έπρεπε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να προϋπόθεταν τουλάχιστον το διπλάσιο χρόνο αδείας εφαρμογή των καινοτόμων πρακτικών στην τάξη. Αντίθετα όμως η συνήθης πρακτική είναι να την κάνουν με ελαφριά πηδηματάκια από την τάξη. Ας δεχτούμε την Πόπη, συνδικαλίστρια, μπήκε(;) στο Μαράσλειο, πήρε(;) κολλητά μεταπτυχιακό, τώρα είναι(;) στο κέντρο ερευνών της ΔΟΕ και στις επόμενες κρίσεις θα γίνει(!!!) διευθύντρια σε συγκεκριμένο σχολείο. Φυσικά φέτος ήταν ΑΚΙΝΗΤΗ. Δεν την έπιασαν τα νέα μέτρα. Φυσικά σήμερα ως συνδικαλίστρια μιλάει για αξιοκρατία και την ίδια καραμέλα θα πιπιλάει και αύριο που θα γίνει στέλεχος εκπαίδευσης… Ε! ρε πώς θα αστράφτουν τα κάγκελα.
Just another boring teacher
Tα είπες όλα σε δύο λεπτά! Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο…. και δεν υπάρχει και περιθώριο διαφωνίας….
Η μετριότητα γίνεται θεσμός και το σύστημα φτιάχνει τους κανόνες του έτσι ώστε να την αναπαράγει
Μετριότητα… πολύ αισιόδοξο σε βρίσκω… Ανικανότητα;
Συμφωνώ κι εγώ.Δυστυχώς έτσι είναι η τρέχουσα κατάσταση…
Να εκπαραθυρωθεί η Πόπη και τη θέση της να πάρει η Μαρία!
Από την τάξη – χωρίς τα προσόντα(!) της Πόπης – στέλεχος της εκπαίδευσης το 2004, στο πουθενά το 2007, από τον πάτο του πίνακα πάλι στέλεχος το 2010 – για ελάχιστο χρονικό διάστημα λόγω ανικανότητας – και πάλι στο πουθενά μέχρι σήμερα.
Εμφανίζεται να έχει πιστοποιημένη(!!!) γνώση χρήσης Η/Υ και απέκτησε δεύτερο πτυχίο στο δεύτερο ήμισυ της δεύτερης δεκαετίας των -άντα.
Τι άλλο χρειάζεται η σύγχρονη εκπαίδευση!
Πόπη, Μαρία, Τάκης, Στέλιος ο πίνακας… Προσόντα… Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν τυπικά προσόντα και συνεκτιμώμενα. Αλλά προσόντα δεν υπάρχουν. Υπάρχει βέβαια ένα ατέλειωτο αλισβερίσι κομματικών, παλαιοκομματικών, νεοκομματικών, αιρετών, προϊσταμένων, πολιτικών ηγεσιών. Για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα προσωπικά γνωρίζω τον Παναγιώτη, τον Δημήτρη, την Αθηνά κ.α. εξαιρετικούς σχολικούς συμβούλους. Επίσης τον Γιώργο, το Σωτήρη, τον Νίκο κ.α. σοβαρούς διευθυντές. Αλλά τι να κάνουμε; Υπάρχει μια κακή κατάσταση που συντηρείται από το σύστημα. Και το σύστημα που την αναπαράγει είναι το σύστημα που θεσμοθετεί (πολιτική ηγεσία) αλλά και κρίνει (υπηρεσιακοί παράγοντες και συνδικαλιστικοί φορείς). Αλλά βρε Χάρη μια φορά στις τόσες μπορούμε να τους τα χώνουμε. Αγανάκτησα όταν διάβασα στο Αλφαβήτα ότι από τους 20.000 υποψήφιους θα γίνουν μόνο οι 10.000. Δηλαδή τι να κάνουμε; Κάθε αίθουσα και στέλεχος; Χωρίς καμιά ουσιαστική αξιολόγηση; Αν κάποιος έχει 10 χρόνια να μπει στην τάξη, μπορεί κάνει για επιστάτης του σχολείου αλλά δεν κάνει για διευθυντής/ντρια. Και καταλήγουμε να έχουμε εξαιρετικά σκαλοπάτια, κάγκελα, διαδρόμους. Αλλά οι τάξεις βρωμούν και ζέχνουν.
(Συγγνώμη για την ένταση αλλά πέρα από το φαίνεσθαι υπάρχει και η διδασκαλία).
Εγώ πάντως διαφωνώ μαζί σου, Σωτήρη. Ευτυχώς που δεν εφαρμόζουν τίποτα στην τάξη. Πολλοί απ’ αυτούς απλώς ψάχνουν τρόπο να την κάνουν. Ασ’ τους να πάνε στην ευχή του Θεού και της Παναγίας. Ζημιά θα κάνουν, καλό δε θα κάνουν.
Ναι ρε Odyssea αλλά καταλήγουν διευθυντές, αδικημένοι υποψήφιοι σχολικοί σύμβουλοι, και σκορπούν χρήματα στα κάγκελα. Καγκελάριοι δηλαδή…
Κάγκελα, κάγκελα παντού…