Άνοιξη του ’68. Στην Ευρώπη «η ταραχώδης περίοδος», στην Ελλάδα η εποχή του «γύψου». Ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ, εξέχων μέλος του νέου γαλλικού κινηματογράφου, σκηνοθετεί το «Sympathy for the devil». Εν μέρει ροκ-ντοκυμαντέρ κι εν μέρει ένα φιλμ που προωθεί τις ιδέες της εποχής… Κινηματογραφεί τη γέννηση ενός, αν όχι από τα καλύτερα τραγούδια της ροκ ιστορίας, από τα καλύτερα των Rolling Stones. Μπορείτε να δείτε πώς ξεδιπλώνεται σιγά σιγά το τραγούδι. Απλά… εξαιρετικό.
Υ.Γ. Κάτι πιο ανάλαφρο σήμερα για να συνοδέψει την ηρωική έξοδο… των καταπιεσμένων.
Just another boring teacher
Ars Longa Vita Brevis 
Εντυπωσιακό να βλέπεις τη δουλειά τους, πώς εξελίχθηκε το θρυλικό αυτό τραγούδι! Το λατρεύω.
Μάλιστα, διάβασα πως το στούντιο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, πήρε φωτιά και ο Bill Wyman ρίχτηκε στις φλόγες να σώσει την ταινία.
Ευχαριστούμε που μας το θύμισες…ελπίζω κάποια στιγμή να δω και την ταινία, πρέπει να είναι μαγευτική.